ψάκτα

ἡ, Α

(κατά τον Ησύχ.) είδος πίτας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί από το θ. τού ψήχω* (πρβλ. ψηκτός), αλλά εμφανίζει, αντί τού αναμενόμενου αρχ. -η- τού θ., -ᾱ- μακρό (βλ. λ. ψήω)].